Porwania rodzicielskie

1. Jeśli nie ma orzeczenia sądu o opiece

• Oboje rodzice mają pełnię władzy rodzicielskiej i mogą decydować o dziecku.
• Formalnie, zabranie dziecka przez jednego z rodziców nie jest porwaniem, ale jeśli np. drugi rodzic spróbuje uniemożliwić kontakt z dzieckiem, może to prowadzić do sprawy sądowej lub opiekuńczej.
• Jednak utrudnianie kontaktu może zostać uznane za działanie na szkodę dziecka.

2. Jeśli jest orzeczenie sądu (np. rozwód, separacja, ograniczenie władzy rodzicielskiej)

• Tylko rodzic, któremu sąd powierzył opiekę nad dzieckiem (lub z którym dziecko ma mieszkać), ma prawo podejmować codzienne decyzje.
• Jeśli drugi rodzic zabierze dziecko bez zgody lub nie odda go w ustalonym terminie, może to być uznane za bezprawne zatrzymanie dziecka, a w skrajnych przypadkach nawet za uprowadzenie rodzicielskie (art. 211 Kodeksu karnego).
• Taki czyn może być ścigany przez policję i prokuraturę.

3. Uprowadzenie rodzicielskie (art. 211 Kodeksu karnego)

„Kto wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru uprowadza albo zatrzymuje małoletniego poniżej 15 lat, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”

• To przestępstwo może dotyczyć również rodzica, jeśli działa wbrew orzeczeniu sądu.

4. Sprawy międzynarodowe – Konwencja Haska

• Jeśli jedno z rodziców wywiezie dziecko za granicę bez zgody drugiego i wbrew postanowieniom sądu, może to być traktowane jako porwanie międzynarodowe.
• Istnieje procedura powrotu dziecka do kraju stałego pobytu.

Co robić, jeśli drugi rodzic zabiera dziecko bez zgody?

• Zgłosić sprawę na policję, jeśli sąd ustalił opiekę.
• Złożyć wniosek do sądu rodzinnego o egzekucję kontaktów lub zmianę decyzji.
• Skorzystać z pomocy kuratora sądowego lub pełnomocnika.

DETEKTYW W/W PRZYPADKACH MOŻE PEŁNIĆ ROLĘ TYLKO I WYŁACZNIE PEŁNOMOCNIKA LUB USTALIĆ OBECNE MIEJSCE POBYTU DZIECKA.